Severuscuğumuzun Haklı Çıktığı Anlar

                       

     Bi kere Sev her zaman kötüleri ilk tespit eden olmuştur.Ama bunda kötü kötüyü bilir mantığı asla yoktur.Böyle düşünüp Sevciğimizin ruhunu rahatsız etmeyelim Lütfen!

1) İlk kitapta prof müsvettesi kendisini hindli sanan Quirrell in kötü biri olduğunu herkesden önce Sev fark etmişti.Hatta o Hayri Pıtır ve yandaşları bu konuda bile hemen Sev i suçlamışlardı.Ne kadar ayıp…


2) İkinci kitapta uyuz Lockart bozuntusundan ilk gıcık kapan yine bizim Severusumuzdu.Anında onun bir sahtekar olduğunu anlamıştı.O kendini zeki zanneden Hermonie gıcır bile o Lockart a sempati duymamış mıydı?nıçk nıçk nıçk


3) Üçüncü kitapta Lupin in daha ilk baştan öğrencilere zarar verebileceğini ilk Sev çakmıştı.Bunu Dumb a söylemesine rağmen dikkate neden alınmazki.Yani ille sözünün dinlenmesi için James,Sirius ve diğerleri gibi hiçbir işe yaramaması mı gerekiyor.Bu ne haksızlık!..


4) Dördüncü kitapta en başından beri o oynak gözden bizim Sevciğimiz kesin şüphelenmişti ama pek belli etmemişti.Hayri nasıl da güvenmişti hemen o oynak göze.Hem de hemen yakınında asıl güvenmesi gereken bi tanecik Sev dururken…


5) Beşinci kitapta Sev yine o gıcık Hayri ve tayfası tarafından beyhude suçlanmış ama sonunda başlarına öyle gıcık bi karanlık sanatlara karşı savunma hocası geldiki gördüler ebelerinin çorabını.İnşallah bi nebze de olsa Severuscuğumuzun kıymetini anlamışlardır ama nerde….

………………………………………………………………………………………..

Neyse bu liste böyle uzar gider.Diğer iki kitapta da Sevciğimizin ne kadar soylu bi kan taşıdığını bütün okuyucu anlıyor.Zaten anlamamak için akıllarını peynir ekmekle yiyip üzerine bi bakraç su içmiş olmaları gerekir.
Sonuç olarak bi tanecik Sev her zaman haksızlığa uğramıştır boş yere.Hayri sonradan onun iyi biri olduğunu artık kabul ediyor ama ne çare vakit geçmiş…Severuscuğumuzun ruhu şad olsun…