Severus Snape i hep bir kuzgun a benzetiyorum. Sessiz, yalnız..
onun için bir şiir bu, şimdi yazıyorum doğaçlama.
Kara Kuzgun
Geçmişin tüm yükü sırtında
Pişmanlıkla gölgelere karışan,
iksirlerin efendisi, Sessiz kuzgun
Yorgun olsa da amacına köleydi,
Yalnızca sevgiye İtaat etti
Kimileri onu sevimsiz bulsa da
Onurdan başka birşey görmem ona baktıgımda
Ve ölümünü düşündükçe içim titrer
hak etmedigini bilirim çünkü bunu
Zindanlara kapanmış neden, anladık sonunda
Yerin dibinde yaşamayı seçmiş acıları ile yalnız
ister ekşi desinler ona, ister acı
O benim gözümde, en cesur ve en sadık Savaşçı
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
evet. snape kesinlikle bir kuzgun olmalı. siyah parlak tüyleriyle, gururlu bir kuzgun...
çok güzel bir şiir (:
bu hiç aklıma gelmemişti, evet kuzgun gibi aynı canım.
Post a Comment