Severus Güncesi - I

Severusum..

Sensiz nasıl yalnız, nasıl ıssız bu kış bilsen. Ne kar rengi bir baykuş geçiyor pencerenin önünden, ne kazanımdan neşeli ve oynak dumanlar üfleniyor.Kapımı kilitleyip saatlerce yapayalnız oturuyorum soğukta.

Hep seni düşünüyorum, son anlarını, Harry nin neden seni kurtarmak yerine senin ölümünü izlemeyi tercih ettiğini. Kuzgunum, bu mu olacaktı senin gibi cesur bir adamın sonu?
Tarih boyu en aşağılık korkaklar bile daha iyi ölümler gördü.
Ya sen, anlı şanlı Melez Prens?
Şöyle karşılıklı birer kaymakbirası devirecektik hani?
nerde kaldı Severusum, nerde kaldı. Sana en kralından şampuanlar alacaktım, muggle usulu bakacaktım o kuzgun karası saçlarına. Elcegizimle tarayacaktım. Beraber gidip Lily nin mezarına çiçekler koyacaktık.
Tabi hiçbir zaman can ciger olmayacaktın Harry Potter ile, ama uzaktan da olsa bağlı olacaktınız birbirinize. Birinizin canı yandıgında digeri koşacaktı.
Belki bir kitap yazacaktın, Voldemort u nasıl aldattım? diye. Galleona galleon demeyecektik...

Ah be Severusum, daha neler ögrenecektim senden. Zihnime ve diger zihinlere hükmetmeyi, baş döndüren iksirleri...

Hatta sana hakiki patronusunu soracaktım be adam...

Neden öldün yahu, neden?