deathly hallows u bitirince coken burukluktan daha da beterdi hissiyatim ceviriyi de bitirdikten sonra... artik hepsi sona ermisti, butun secenekler... "severus snape sevgisinden geceleri gizlice aglamak" neymis iyice anladim ve bu sefer jk rowling e kizamadim.
her ne kadar buyucu dunyasi da yaratmis olsa, bu dunyanin duzeniymis oradaki de... severus bir an bile duraksanmadan, asa dahi kaldirilmadan olmus ve hala bahsi gecistirilen, hogwarts portrelerinde aranmayan yuz severus... onca yaptigi, kisiligi durusu bilinen ama hala o yarattigi imaji kiramamis, kirmaya da zaten yeltenmemis, tabii hala daha takdir edilmeyen, fedakarligi/cesurlugu uzerinde durulmayan... uc nokta yapmaktan alamiyorum kendimi dunya duzenine kiziyorum, kendi kendime soyleniyorum.
of cok dertliyim. korum resmen (korkutuk mu yoksa?!) severus sanki melek gozumde ki yok artik da demiyorum degil kendime bir yandan...
icimi doktum, rahatladim, sagol merope su grubu seyettigin icin!
3 comments:
off bugün yine ve yine okudum hem melez prens in son bölümlerini hem de deathly hallows dan malum 'the prince's tale' i. inan artık dert sahibi oldum, gece gündüz hiç fark etmiyor her aklıma geldiğinde o dayanılmaz burukluğu yaşıyorum. iş güç umrumda değil resmen. şu anda da gecenin köründe ağlıyorum evet. Severus o kadar gerçek ki, iyilik yaptı ve yaranamadı aynen gerçek hayattaki gibi. onu bir daha hatırlamışlardır bile eminim. önceden dediğim gibi zaten albus severus bilmemne, hikaye bunlar işte. en önemlisi Severusum,hayatımın anlamı, öyle ölmemeliydi, o manyak voldinin I regret what must happen deyişini hatırladıkça deliriyorum. Severusumun Harryi kendine doğru çekişi ve look at me deyişi, o sahne beni mahvediyor. JK bizleri kahretmeyi başardı bundan daha acıklı ve saçmasapan bir ölüm sahnesi olamazdı kesinlikle. ben isterdim ki Severusum voldiye harryi getirsin o bölümde ama önce her şeyi anlatsın harry ye artık anısını mı verir, nasıl ikna eder bilemem şimdi, ama sonra savaşırken ölseydi..onun da sonu hak ettiği gibi olabilseydi o zaman gerçek olmazdı belki de bu kadar. Severusu seviyorum..
Arkadaslar facebook ta bir grup gördüm
aynen söyle adı: a little piece of me died with Severus snape.
evet bundan daha güzel özetlenir mi.. bir roman karakteri, bu kadar sevilebilir mi?
Kitabı az önce bitirdim. Severus'un öleceği belki başından beri belliydi. Sanıyorum tek tesellimiz, ölürken en azından sırlarını yanında götürmemiş olması. Birinci kitaptan beri için için şüphelendiğim konuların bir bir su yüzüne çıkması ve Melez Prens'in, en güzel duyguların insanı olması gerçeğiyle şimdi biraz daha mutlu ama epey buruk hissediyorum kendimi. Merope'in dediği gibi, bir parçamız kendisiyle birlikte gitti. Ama aynı zamanda Snape her zaman sevenlerinin ve onu anlayacak kadar derine bakanların her zaman kalbinde yaşayacak, bir roman karakteri olsa da...
Sıkıntımı artıran diğer konu da, elbette kitapların bitmiş olması. Artık istesek de devamını okuyamayacağız öykünün. Oysa, yıllardan beri en yakınımızda duran kocaman bir aile gibi hissetmemizi yol açan ve dokunulmadığında, okunmadığında kendini özleten bir dünyaya açılan kapılar olmuştu bu ciltler. Şimdi bu sessizliği neye yoracağımı bilmiyorum. Sanıyorum tek şansımız, her birini defalarca daha okumak ve aynı heyecanı tekrar tekrar yaşamaya çalışmaz.
Kısacası,
Snape'ler ölmez, kardeşlik bölünmez! budur.
Post a Comment